righteousness.

From dikaios; equity (of character or act); specially (Christian) justification -- righteousness.

see GREEK dikaios

δικαιοσύναι δικαιοσύναις δικαιοσύνας δικαιοσυνη δικαιοσύνη δικαιοσύνῃ δικαιοσυνην δικαιοσύνην δικαιοσυνης δικαιοσύνης δικαιοσυνών dikaiosune dikaiosunē dikaiosunen dikaiosunēn dikaiosunes dikaiosunēs dikaiosyne dikaiosynē dikaiosýne dikaiosýnē dikaiosýnei dikaiosýnēi dikaiosynen dikaiosynēn dikaiosýnen dikaiosýnēn dikaiosynes dikaiosynēs dikaiosýnes dikaiosýnēsInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts