STRONGS NT 2706: καταφρονέω

καταφρονέω, καταφρόνω; future καταφρονήσω; 1 aorist κατεφρόνησα; (from Herodotus down); to contemn, despise, disdain, think little or nothing of: with the genitive of the object (Buttmann, § 132, 15), Matthew 6:24; Matthew 18:10; Luke 16:13; Romans 2:4; 1 Corinthians 11:22; 1 Timothy 4:12; 1 Timothy 6:2; 2 Peter 2:10; Hebrews 12:2.

Forms and Transliterations

καταφρονεί καταφρόνει καταφρονεις καταφρονείς καταφρονεῖς καταφρονειτε καταφρονείτε καταφρονεῖτε καταφρονειτω καταφρονείτω καταφρονειτωσαν καταφρονείτωσαν καταφρονηθήσεται καταφρονησας καταφρονήσας καταφρονησει καταφρονήσει καταφρονησητε καταφρονήσητε καταφρονουντας καταφρονούντας καταφρονοῦντας καταφρονούντων καταφρονών κατεφρόνησάν κατεφρόνησας κατεφρόνουν kataphroneis kataphroneîs kataphroneite kataphroneîte kataphroneito kataphroneitō kataphroneíto kataphroneítō kataphroneitosan kataphroneitōsan kataphroneítosan kataphroneítōsan kataphronesas kataphronēsas kataphronḗsas kataphronesei kataphronēsei kataphronḗsei kataphronesete kataphronēsēte kataphronḗsete kataphronḗsēte kataphronountas kataphronoûntas

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts