3456. muktérizó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 3456: μυκτηρίζω

μυκτηρίζω: (μυκτήρ the nose); present passive 3 person singular μυκτηρίζεται; properly, to turn up the nose or sneer at; to mock, deride: τινα, passive οὐ μυκτηρίζεται, does not suffer himself to be mocked, Galatians 6:7. (For לָעַג, Job 22:19; Psalm 79:7 (); Jeremiah 20:7; נָאַץ, Proverbs 1:30; בָּזָה, Proverbs 15:20; (cf. Clement of Rome, 1 Cor. 39, 1 [ET] (and Harnack's note)). 1 Macc. 7:34; (1 Esdr. 1:49); Sextus Empiricus, adverb math. i. 211 (p. 648, 11 edition Bekker).) (Compare: ἐκμυκτηρίζω.)

Forms and Transliterations
εμυκτήριζον εμυκτήρισαν εμυκτήρισέ εμυκτήρισεν μυκτηρίζει μυκτηριζεται μυκτηρίζεται μυκτηριζόμενος μυκτηρίζοντες μυκτηρίση μυκτηρισμόν μυκτηρισμός μυκτηρισμώ μύλαι μύλας mukterizetai muktērizetai mykterizetai mykterízetai myktērizetai myktērízetai
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
3455
Top of Page
Top of Page