Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 3456: μυκτηρίζωμυκτηρίζω: (μυκτήρ the nose); present passive 3 person singular μυκτηρίζεται; properly, to turn up the nose or sneer at; to mock, deride: τινα, passive οὐ μυκτηρίζεται, does not suffer himself to be mocked, Galatians 6:7. (For לָעַג, Job 22:19; Psalm 79:7 Forms and Transliterations εμυκτήριζον εμυκτήρισαν εμυκτήρισέ εμυκτήρισεν μυκτηρίζει μυκτηριζεται μυκτηρίζεται μυκτηριζόμενος μυκτηρίζοντες μυκτηρίση μυκτηρισμόν μυκτηρισμός μυκτηρισμώ μύλαι μύλας mukterizetai muktērizetai mykterizetai mykterízetai myktērizetai myktērízetaiLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |