STRONGS NT 347: ἀνακλίνω

ἀνακλίνω: future ἀνακλινῶ; 1 aorist ἀνέκλινα; passive, 1 aorist ἀνεκλίθην; future ἀνακλιθήσομαι; (from Homer down); to lean against, lean upon;

a. to lay down: τινα, Luke 2:7 (ἐν (τῇ) φάτνη).

b. to make or bid to recline: Mark 6:39 (ἐπέταξεν αὐτοῖς, namely, the disciples, ἀνακλῖναι (ἀνακλιθῆναι L WH text) πάντας i. e. the people); Luke 9:15 (T Tr WH κατέκλιναν); . Passive, to lie back, recline, lie down: Matthew 14:19; of those reclining at table and at feasts, Luke 7:30 (R G); ; Matthew 8:11 — in the last two passages used figuratively of participation in future blessedness in the Messiah's kingdom.

ανακλιθηναι ανακλιθήναι ἀνακλιθῆναι ανακλιθησονται ανακλιθήσονται ἀνακλιθήσονται ανακλίθητε ανακλίναι ἀνακλῖναι ανακλινει ανακλινεί ἀνακλινεῖ ανακλίσει ανακλιτόν ανεκλίθη ανέκλιναν ανεκλινεν ανέκλινεν ἀνέκλινεν anaklinai anaklînai anaklinei anaklineî anaklithenai anaklithênai anaklithēnai anaklithē̂nai anaklithesontai anaklithēsontai anaklithḗsontai aneklinen anéklinenInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts