STRONGS NT 3680: ὀνειδισμός

ὀνειδισμός, ὀνειδισμοῦ, ὁ (ὀνειδίζω) (cf. Winers Grammar, 24), a reproach: Romans 15:3; 1 Timothy 3:7; Hebrews 10:33; ὁ ὀνειδισμός τοῦ Χριστοῦ i. e. such as Christ suffered (for the cause of God from its enemies), Hebrews 11:26; Hebrews 13:13; cf. Winers Grammar, 189 (178). (Plutarch, Artax. 22; (Dionysius Halicarnassus); the Sept. chiefly for חֶרְפָּה.)

Forms and Transliterations

ονειδισμοι ονειδισμοί ὀνειδισμοὶ ονειδισμοις ονειδισμοίς ὀνειδισμοῖς ονειδισμον ονειδισμόν ὀνειδισμὸν ονειδισμός ονειδισμού ονειδισμούς ονειδισμώ ονειδισμών oneidismoi oneidismoì oneidismois oneidismoîs oneidismon oneidismòn

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts