4131. pléktés
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 4131: πλήκτης

πλήκτης, πληκτου, (πλήσσω) (Vulg.percussor), (A. V. striker), bruiser, ready with a blow; a pugnacious, contentious, quarrelsome person: 1 Timothy 3:3; Titus 1:7. (Plutarch, Marcell. 1; Pyrrh. 30; Crass. 9; Fab. 19; (Diogenes Laërtius 6, 38; others.)

Forms and Transliterations
επλημμέλησα επλημμελήσαμεν επλημμέλησαν επλημμελήσατε επλημμέλησε επλημμέλησεν πληκτην πλήκτην πλημέλησιν πλημμελεία πλημμέλεια πλημμέλειαι πλημμέλειαί πλημμελείαις πλημμέλειαν πλημμελείας πλημμέλημα πλημμελήσαι πλημμελήσεως πλημμελήση πλημμελήσουσι πλημμελήσωσι plekten plēktēn plḗkten plḗktēn
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4130
Top of Page
Top of Page