4293. prokataggelló
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 4293: προκαταγγέλλω

προκαταγγέλλω: 1 aorist προκατηγγελεια; perfect passive participle προκατηγγελμενος; to announce beforehand (that a thing will be): of prophecies — followed by an accusative with an infinitive Acts 3:18; τί, Acts 3:24 Rec.; περί τίνος, Acts 7:52. To pre-announce in the sense of to promise: τί, passive, 2 Corinthians 9:5 Rec. (Josephus, Antiquities 1, 12, 3; 2, 9, 4; ecclesiastical writings.)

Forms and Transliterations
προκαταγγειλαντας προκαταγγείλαντας προκαταλαβέσθαι προκαταλαβέτωσαν προκαταλάβηται προκαταλαβού προκαταλάβωμαι προκαταλάβωνται προκατείληπται προκατελάβετο προκατελάβοντο προκατήγγειλε προκατηγγειλεν προκατήγγειλεν προκατηγγελμένην prokatangeilantas prokatangeílantas prokatengeilen prokatēngeilen prokatḗngeilen
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4292
Top of Page
Top of Page