STRONGS NT 576: ἀποβαίνω

ἀποβαίνω: future ἀποβήσομαι; 2 aorist ἀπέβην;

1. to come down from: a ship (so even in Homer), ἀπό, Luke 5:2 (Tr marginal reading brackets ἀπ' αὐτῶν); εἰς τήν γῆν, John 21:9.

2. tropically, "to turn out, 'eventuate,'" (so from Herodotus down): ἀποβήσεται ὑμῖν εἰς μαρτύριον it will issue, turn out, Luke 21:13; εἰς σωτηρίαν, Philippians 1:19. (Job 13:16; Artemidorus Daldianus, oneir. 3, 66.)

απέβη απέβην απεβησαν απέβησαν ἀπέβησαν αποβαντες αποβάντες ἀποβάντες αποβής αποβησεται αποβήσεται ἀποβήσεται αποβήσομαι αποβησόμενον apebesan apebēsan apébesan apébēsan apobantes apobántes apobesetai apobēsetai apobḗsetaiInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts