1 Ὦ  ἀνόητοι  Γαλάται,  τίς  ὑμᾶς  ἐβάσκανεν,  ⧼τῇ  ἀληθείᾳ  μὴ  πείθεσθαι⧽,  οἷς  κατ’  ὀφθαλμοὺς  Ἰησοῦς  Χριστὸς  προεγράφη  ἐσταυρωμένος;  2 τοῦτο  μόνον  θέλω  μαθεῖν  ἀφ’  ὑμῶν,  ἐξ  ἔργων  νόμου  τὸ  Πνεῦμα  ἐλάβετε  ἢ  ἐξ  ἀκοῆς  πίστεως;  3 οὕτως  ἀνόητοί  ἐστε;  ἐναρξάμενοι  Πνεύματι  νῦν  σαρκὶ  ἐπιτελεῖσθε;  4 τοσαῦτα  ἐπάθετε  εἰκῇ;  εἴ  γε  καὶ  εἰκῇ.  5 ὁ  οὖν  ἐπιχορηγῶν  ὑμῖν  τὸ  Πνεῦμα  καὶ  ἐνεργῶν  δυνάμεις  ἐν  ὑμῖν,  ἐξ  ἔργων  νόμου  ἢ  ἐξ  ἀκοῆς  πίστεως; 

6 καθὼς  Ἀβραὰμ  ἐπίστευσεν  τῷ  Θεῷ,  καὶ  ἐλογίσθη  αὐτῷ  εἰς  δικαιοσύνην.  7 Γινώσκετε  ἄρα  ὅτι  οἱ  ἐκ  πίστεως,  οὗτοι  υἱοί  εἰσιν  Ἀβραάμ.  8 προϊδοῦσα  δὲ  ἡ  γραφὴ  ὅτι  ἐκ  πίστεως  δικαιοῖ  τὰ  ἔθνη  ὁ  Θεὸς,  προευηγγελίσατο  τῷ  Ἀβραὰμ  ὅτι  Ἐνευλογηθήσονται  ἐν  σοὶ  πάντα  τὰ  ἔθνη.  9 ὥστε  οἱ  ἐκ  πίστεως  εὐλογοῦνται  σὺν  τῷ  πιστῷ  Ἀβραάμ. 

10 Ὅσοι  γὰρ  ἐξ  ἔργων  νόμου  εἰσὶν,  ὑπὸ  κατάραν  εἰσίν,  γέγραπται  γὰρ  ὅτι  Ἐπικατάρατος  πᾶς  ὃς  οὐκ  ἐμμένει  πᾶσιν  τοῖς  γεγραμμένοις  ἐν  τῷ  βιβλίῳ  τοῦ  νόμου  τοῦ  ποιῆσαι  αὐτά.  11 ὅτι  δὲ  ἐν  νόμῳ  οὐδεὶς  δικαιοῦται  παρὰ  τῷ  Θεῷ  δῆλον,  ὅτι  Ὁ  δίκαιος  ἐκ  πίστεως  ζήσεται·  12 ὁ  δὲ  νόμος  οὐκ  ἔστιν  ἐκ  πίστεως,  ἀλλ’  Ὁ  ποιήσας  αὐτὰ  ζήσεται  ἐν  αὐτοῖς.  13 Χριστὸς  ἡμᾶς  ἐξηγόρασεν  ἐκ  τῆς  κατάρας  τοῦ  νόμου  γενόμενος  ὑπὲρ  ἡμῶν  κατάρα,  ὅτι  γέγραπται  Ἐπικατάρατος  πᾶς  ὁ  κρεμάμενος  ἐπὶ  ξύλου,  14 ἵνα  εἰς  τὰ  ἔθνη  ἡ  εὐλογία  τοῦ  Ἀβραὰμ  γένηται  ἐν  Ἰησοῦ ⇔  Χριστῷ,  ἵνα  τὴν  ἐπαγγελίαν  τοῦ  Πνεύματος  λάβωμεν  διὰ  τῆς  πίστεως. 

15 Ἀδελφοί,  κατὰ  ἄνθρωπον  λέγω.  ὅμως  ἀνθρώπου  κεκυρωμένην  διαθήκην  οὐδεὶς  ἀθετεῖ  ἢ  ἐπιδιατάσσεται.  16 τῷ  δὲ  Ἀβραὰμ  ἐρρέθησαν  αἱ  ἐπαγγελίαι  καὶ  τῷ  σπέρματι  αὐτοῦ.  οὐ  λέγει  Καὶ  τοῖς  σπέρμασιν,  ὡς  ἐπὶ  πολλῶν,  ἀλλ’  ὡς  ἐφ’  ἑνός  Καὶ  τῷ  σπέρματί  σου,  ὅς  ἐστιν  Χριστός.  17 τοῦτο  δὲ  λέγω·  διαθήκην  προκεκυρωμένην  ὑπὸ  τοῦ  Θεοῦ  ὁ  μετὰ  τετρακόσια  καὶ  τριάκοντα  ἔτη  γεγονὼς  νόμος  οὐκ  ἀκυροῖ,  εἰς  τὸ  καταργῆσαι  τὴν  ἐπαγγελίαν.  18 εἰ  γὰρ  ἐκ  νόμου  ἡ  κληρονομία,  οὐκέτι  ἐξ  ἐπαγγελίας·  τῷ  δὲ  Ἀβραὰμ  δι’  ἐπαγγελίας  κεχάρισται  ὁ  Θεός. 

19 Τί  οὖν  ὁ  νόμος;  τῶν  παραβάσεων  χάριν  προσετέθη,  ἄχρις  οὗ**  ἔλθῃ  τὸ  σπέρμα  ᾧ  ἐπήγγελται,  διαταγεὶς  δι’  ἀγγέλων  ἐν  χειρὶ  μεσίτου.  20 ὁ  δὲ  μεσίτης  ἑνὸς  οὐκ  ἔστιν,  ὁ  δὲ  Θεὸς  εἷς  ἐστιν.  21 ὁ  οὖν  νόμος  κατὰ  τῶν  ἐπαγγελιῶν  τοῦ  Θεοῦ;  μὴ  γένοιτο.  εἰ  γὰρ  ἐδόθη  νόμος  ὁ  δυνάμενος  ζωοποιῆσαι,  ὄντως  ἐκ  νόμου  ἂν  ἦν  ἡ  δικαιοσύνη·  22 ἀλλὰ  συνέκλεισεν  ἡ  γραφὴ  τὰ  πάντα  ὑπὸ  ἁμαρτίαν  ἵνα  ἡ  ἐπαγγελία  ἐκ  πίστεως  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  δοθῇ  τοῖς  πιστεύουσιν. 

23 Πρὸ  τοῦ  δὲ  ἐλθεῖν  τὴν  πίστιν  ὑπὸ  νόμον  ἐφρουρούμεθα  συνκλειόμενοι  εἰς  τὴν  μέλλουσαν  πίστιν  ἀποκαλυφθῆναι.  24 ὥστε  ὁ  νόμος  παιδαγωγὸς  ἡμῶν  γέγονεν  εἰς  Χριστόν,  ἵνα  ἐκ  πίστεως  δικαιωθῶμεν·  25 ἐλθούσης  δὲ  τῆς  πίστεως  οὐκέτι  ὑπὸ  παιδαγωγόν  ἐσμεν. 

26 Πάντες  γὰρ  υἱοὶ  Θεοῦ  ἐστε  διὰ  τῆς  πίστεως  ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ·  27 ὅσοι  γὰρ  εἰς  Χριστὸν  ἐβαπτίσθητε,  Χριστὸν  ἐνεδύσασθε.  28 οὐκ  ἔνι  Ἰουδαῖος  οὐδὲ  Ἕλλην,  οὐκ  ἔνι  δοῦλος  οὐδὲ  ἐλεύθερος,  οὐκ  ἔνι  ἄρσεν  καὶ  θῆλυ·  πάντες  γὰρ  ὑμεῖς  εἷς  ἐστε  ἐν  Χριστῷ  Ἰησοῦ.  29 εἰ  δὲ  ὑμεῖς  Χριστοῦ,  ἄρα  τοῦ  Ἀβραὰμ  σπέρμα  ἐστέ,  κατ’  ἐπαγγελίαν  κληρονόμοι.