STRONGS NT 2021: ἐπιχειρέω

ἐπιχειρέω, ἐπιχείρῳ: imperfect ἐπεχείρουν; 1 aorist ἐπεχείρησα; (χείρ);

1. properly, to put the hand to (Homer, Odyssey 24, 386, 395).

2. often from Herodotus down, to take in hand, undertake, attempt (anything to be done), followed by the infinitive: Luke 1:1; Acts 9:29; Acts 19:13; (2 Macc. 2:29 2Macc. 7:19). Grimm treats of this word more at length in the Jahrbb. f. deutsche Theol. for 1871, p. 36f.

επεχειρησαν επεχείρησαν ἐπεχείρησαν επεχείρησεν επεχειρουν επεχείρουν ἐπεχείρουν επιχειρήση επίχειρον επιχειρούσιν epecheiresan epecheirēsan epecheíresan epecheírēsan epecheiroun epecheírounInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts