1288. diaspaó
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 1288: διασπάω

διασπάω: Passive (perfect infinitive διεσπάσθαι); 1 aorist διεσπασθην; to rend asunder, break asunder: τάς ἁλύσεις, Mark 5:4 (τάς νευράς, Judges 16:9); of a man, to tear in pieces: Acts 23:10 (τούς ἄνδρας κρεουργηδόν, Herodotus 3, 13).

Forms and Transliterations
διάσπα διασπάσει διασπασθη διασπασθή διασπασθῇ διασπάται διέσπασέ διέσπασεν διεσπασθαι διεσπάσθαι διεσπάσθησαν diaspasthe diaspasthē diaspasthêi diaspasthē̂i diespasthai diespásthai
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
1287
Top of Page
Top of Page