Mark 7
Study Bible
Tradition and Vain Worship

Καὶ  συνάγονται  πρὸς  αὐτὸν  οἱ  Φαρισαῖοι  καί  τινες  τῶν  γραμματέων  ἐλθόντες  ἀπὸ  Ἱεροσολύμων.  καὶ  ἰδόντες  τινὰς  τῶν  μαθητῶν  αὐτοῦ  ὅτι  κοιναῖς  χερσίν,  τοῦτ’  ἔστιν  ἀνίπτοις,  ἐσθίουσιν  τοὺς  ἄρτους,—  οἱ  γὰρ  Φαρισαῖοι  καὶ  πάντες  οἱ  Ἰουδαῖοι  ἐὰν  μὴ  πυγμῇ  νίψωνται  τὰς  χεῖρας  οὐκ  ἐσθίουσιν,  κρατοῦντες  τὴν  παράδοσιν  τῶν  πρεσβυτέρων,  καὶ  ἀπ’  ἀγορᾶς  ἐὰν  μὴ  βαπτίσωνται**  οὐκ  ἐσθίουσιν,  καὶ  ἄλλα  πολλά  ἐστιν    παρέλαβον  κρατεῖν,  βαπτισμοὺς  ποτηρίων  καὶ  ξεστῶν  καὶ  χαλκίων,—  ‹καὶ  κλινῶν›  καὶ  ἐπερωτῶσιν  αὐτὸν  οἱ  Φαρισαῖοι  καὶ  οἱ  γραμματεῖς  Διὰ  τί  οὐ  περιπατοῦσιν  οἱ  μαθηταί  σου  κατὰ  τὴν  παράδοσιν  τῶν  πρεσβυτέρων,  ἀλλὰ  κοιναῖς  χερσὶν  ἐσθίουσιν  τὸν  ἄρτον; 

  δὲ  εἶπεν  αὐτοῖς  Καλῶς  ἐπροφήτευσεν  Ἠσαΐας*  περὶ  ὑμῶν  τῶν  ὑποκριτῶν,  ὡς  γέγραπται  ὅτι  Οὗτος    λαὸς  τοῖς  χείλεσίν  με  τιμᾷ,    δὲ  καρδία  αὐτῶν  πόρρω  ἀπέχει  ἀπ’  ἐμοῦ· 

μάτην  δὲ  σέβονταί  με,  διδάσκοντες  διδασκαλίας  ἐντάλματα  ἀνθρώπων· 

ἀφέντες  τὴν  ἐντολὴν  τοῦ  Θεοῦ  κρατεῖτε  τὴν  παράδοσιν  τῶν  ἀνθρώπων.  ⧼βαπτισμοὺς  ξεστῶν  καὶ  ποτηρίων·  καὶ  ἄλλα  παρόμοια  τοιαῦτα  πολλὰ  ποιεῖτε⧽. 

καὶ  ἔλεγεν  αὐτοῖς  Καλῶς  ἀθετεῖτε  τὴν  ἐντολὴν  τοῦ  Θεοῦ,  ἵνα  τὴν  παράδοσιν  ὑμῶν  τηρήσητε.  10 Μωϋσῆς  γὰρ  εἶπεν  Τίμα  τὸν  πατέρα  σου  καὶ  τὴν  μητέρα  σου,  καί    κακολογῶν  πατέρα    μητέρα  θανάτῳ  τελευτάτω.  11 ὑμεῖς  δὲ  λέγετε  Ἐὰν  εἴπῃ  ἄνθρωπος  τῷ  πατρὶ    τῇ  μητρί  Κορβᾶν,    ἐστιν  Δῶρον,    ἐὰν  ἐξ  ἐμοῦ  ὠφεληθῇς,  12 οὐκέτι  ἀφίετε  αὐτὸν  οὐδὲν  ποιῆσαι  τῷ  πατρὶ    τῇ  μητρί,  13 ἀκυροῦντες  τὸν  λόγον  τοῦ  Θεοῦ  τῇ  παραδόσει  ὑμῶν    παρεδώκατε·  καὶ  παρόμοια  τοιαῦτα  πολλὰ  ποιεῖτε. 

What Defiles a Man

14 Καὶ  προσκαλεσάμενος  πάλιν  τὸν  ὄχλον  ἔλεγεν  αὐτοῖς  Ἀκούσατέ  μου  πάντες  καὶ  σύνετε.  15 οὐδέν  ἐστιν  ἔξωθεν  τοῦ  ἀνθρώπου  εἰσπορευόμενον  εἰς  αὐτὸν    δύναται  κοινῶσαι  αὐτόν·  ἀλλὰ  τὰ  ἐκ  τοῦ  ἀνθρώπου  ἐκπορευόμενά  ἐστιν  τὰ  κοινοῦντα  τὸν  ἄνθρωπον.  16 ⧼Εἴ  τις  ἔχει  ὦτα  ἀκούειν,  ἀκουέτω⧽. 

17 Καὶ  ὅτε  εἰσῆλθεν  εἰς  οἶκον  ἀπὸ  τοῦ  ὄχλου,  ἐπηρώτων  αὐτὸν  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ  τὴν  παραβολήν.  18 καὶ  λέγει  αὐτοῖς  Οὕτως  καὶ  ὑμεῖς  ἀσύνετοί  ἐστε;  οὐ  νοεῖτε  ὅτι  πᾶν  τὸ  ἔξωθεν  εἰσπορευόμενον  εἰς  τὸν  ἄνθρωπον  οὐ  δύναται  αὐτὸν  κοινῶσαι,  19 ὅτι  οὐκ  εἰσπορεύεται  αὐτοῦ  εἰς  τὴν  καρδίαν  ἀλλ’  εἰς  τὴν  κοιλίαν,  καὶ  εἰς  τὸν  ἀφεδρῶνα  ἐκπορεύεται,  καθαρίζων  πάντα  τὰ  βρώματα;  20 ἔλεγεν  δὲ  ὅτι  Τὸ  ἐκ  τοῦ  ἀνθρώπου  ἐκπορευόμενον,  ἐκεῖνο  κοινοῖ  τὸν  ἄνθρωπον.  21 ἔσωθεν  γὰρ  ἐκ  τῆς  καρδίας  τῶν  ἀνθρώπων  οἱ  διαλογισμοὶ  οἱ  κακοὶ  ἐκπορεύονται,  πορνεῖαι,  κλοπαί,  φόνοι,  μοιχεῖαι,  22 πλεονεξίαι,  πονηρίαι,  δόλος,  ἀσέλγεια,  ὀφθαλμὸς  πονηρός,  βλασφημία,  ὑπερηφανία,  ἀφροσύνη·  23 πάντα  ταῦτα  τὰ  πονηρὰ  ἔσωθεν  ἐκπορεύεται  καὶ  κοινοῖ  τὸν  ἄνθρωπον. 

The Faith of the Syrophoenician Woman

24 Ἐκεῖθεν  δὲ  ἀναστὰς  ἀπῆλθεν  εἰς  τὰ  ὅρια  Τύρου.  (καὶ  Σιδῶνος)  Καὶ  εἰσελθὼν  εἰς  οἰκίαν  οὐδένα  ἤθελεν  γνῶναι,  καὶ  οὐκ  ἠδυνήθη*  λαθεῖν·  25 ἀλλ’  εὐθὺς  ἀκούσασα  γυνὴ  περὶ  αὐτοῦ,  ἧς  εἶχεν  τὸ  θυγάτριον  αὐτῆς  πνεῦμα  ἀκάθαρτον,  ἐλθοῦσα  προσέπεσεν  πρὸς  τοὺς  πόδας  αὐτοῦ·  26   δὲ  γυνὴ  ἦν  Ἑλληνίς,  Συροφοινίκισσα  τῷ  γένει·  καὶ  ἠρώτα  αὐτὸν  ἵνα  τὸ  δαιμόνιον  ἐκβάλῃ  ἐκ  τῆς  θυγατρὸς  αὐτῆς.  27 καὶ  ἔλεγεν  αὐτῇ  Ἄφες  πρῶτον  χορτασθῆναι  τὰ  τέκνα·  οὐ  γάρ  ἐστιν ⇔  καλόν  λαβεῖν  τὸν  ἄρτον  τῶν  τέκνων  καὶ  τοῖς  κυναρίοις  βαλεῖν.  28   δὲ  ἀπεκρίθη  καὶ  λέγει  αὐτῷ  〈Ναί〉,  Κύριε·  καὶ  τὰ  κυνάρια  ὑποκάτω  τῆς  τραπέζης  ἐσθίουσιν  ἀπὸ  τῶν  ψιχίων  τῶν  παιδίων.  29 καὶ  εἶπεν  αὐτῇ  Διὰ  τοῦτον  τὸν  λόγον  ὕπαγε,  ἐξελήλυθεν  ἐκ  τῆς  θυγατρός  σου  τὸ  δαιμόνιον.  30 καὶ  ἀπελθοῦσα  εἰς  τὸν  οἶκον  αὐτῆς  εὗρεν  τὸ  παιδίον  βεβλημένον  ἐπὶ  τὴν  κλίνην  καὶ  τὸ  δαιμόνιον  ἐξεληλυθός. 

Jesus Heals a Deaf and Mute Man

31 Καὶ  πάλιν  ἐξελθὼν  ἐκ  τῶν  ὁρίων  Τύρου  ἦλθεν  διὰ  Σιδῶνος  εἰς  τὴν  θάλασσαν  τῆς  Γαλιλαίας  ἀνὰ  μέσον  τῶν  ὁρίων  Δεκαπόλεως.  32 Καὶ  φέρουσιν  αὐτῷ  κωφὸν  καὶ  μογιλάλον,  καὶ  παρακαλοῦσιν  αὐτὸν  ἵνα  ἐπιθῇ  αὐτῷ  τὴν  χεῖρα.  33 καὶ  ἀπολαβόμενος  αὐτὸν  ἀπὸ  τοῦ  ὄχλου  κατ’  ἰδίαν  ἔβαλεν  τοὺς  δακτύλους  αὐτοῦ  εἰς  τὰ  ὦτα  αὐτοῦ  καὶ  πτύσας  ἥψατο  τῆς  γλώσσης  αὐτοῦ,  34 καὶ  ἀναβλέψας  εἰς  τὸν  οὐρανὸν  ἐστέναξεν,  καὶ  λέγει  αὐτῷ  Ἐφφαθά,    ἐστιν  Διανοίχθητι.  35 καὶ  «ἠνοίγησαν  αὐτοῦ  αἱ  ἀκοαί,  καὶ» ⇔  εὐθὺς  ἐλύθη    δεσμὸς  τῆς  γλώσσης  αὐτοῦ,  καὶ  ἐλάλει  ὀρθῶς.  36 καὶ  διεστείλατο  αὐτοῖς  ἵνα  μηδενὶ  λέγωσιν·  ὅσον  δὲ  αὐτοῖς  διεστέλλετο,  αὐτοὶ  μᾶλλον  περισσότερον  ἐκήρυσσον.  37 καὶ  ὑπερπερισσῶς  ἐξεπλήσσοντο  λέγοντες  Καλῶς  πάντα  πεποίηκεν,  καὶ  τοὺς  κωφοὺς  ποιεῖ  ἀκούειν  καὶ  [τοὺς]  ἀλάλους  λαλεῖν. 

Study Bible © 2011 - 2013 by Biblos.com in cooperation with Helps Ministries. For comparative study, where possible, chapter and verse numbers on Biblos.com sites are mapped to the traditional convention used by the KJV, NASB, NIV and others. Section Headings Courtesy INT Bible © 2012, Used by Permission

Bible Hub

Mark 6
Top of Page
Top of Page