7Luxit vindemia, infirmata est vitis, ingemuerunt omnes qui lætabantur corde ;

8cessavit gaudium tympanorum, quievit sonitus lætantium, conticuit dulcedo citharæ.

9Cum cantico non bibent vinum ; amara erit potio bibentibus illam.

10Attrita est civitas vanitatis, clausa est omnis domus, nullo introëunte.

11Clamor erit super vino in plateis, deserta est omnia lætitia, translatum est gaudium terræ.

12Relicta est in urbe solitudo, et calamitas opprimet portas.

13Quia hæc erunt in medio terræ in medio populorum, quomodo si paucæ olivæ quæ remanserunt excutiantur ex olea et racemi, cum fuerit finita vindemia.

14Hi levabunt vocem suam, atque laudabunt : cum glorificatus fuerit Dominus, hinnient de mari.

15Propter hoc in doctrinis glorificate Dominum ; in insulis maris nomen Domini Dei Israël.

16A finibus terræ laudes audivimus, gloriam Justi. Et dixi : Secretum meum mihi, secretum meum mihi. Væ mihi ! prævaricantes prævaricati sunt, et prævaricatione transgressorum prævaricati sunt.

17Formido, et fovea, et laqueus super te, qui habitator es terræ.

18Et erit : qui fugerit a voce formidinis cadet in foveam ; et qui se explicaverit de fovea tenebitur laqueo ; quia cataractæ de excelsis apertæ sunt et concutientur fundamenta terræ.

19Confractione confringetur terra, contritione conteretur terra, commotione commovebitur terra ;

20agitatione agitabitur terra sicut ebrius, et auferetur quasi tabernaculum unius noctis ; et gravabit eam iniquitas sua, et corruet, et non adjiciet ut resurgat.

21Et erit : in die illa visitabit Dominus super militiam cæli in excelso, et super reges terræ qui sunt super terram ;

22et congregabuntur in congregatione unius fascis in lacum, et claudentur ibi in carcere, et post multos dies visitabuntur.

23Et erubescet luna, et confundetur sol, cum regnaverit Dominus exercituum in monte Sion et in Jerusalem et in conspectu senum suorum fuerit glorificatus.